หนังสือ “เม้าท์เพื่อน” ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่งจนถึงช่วงลาจาก (รับปริญญา) ของนักศึกษาสถาปัตฯ จุฬา (รุ่นเดียวกับก๊วนประภาส ชลสรานนท์และบรรดาผู้มีชื่อเสียงในวงการบันเทิงปัจจุบัน) เรียกง่ายๆ ว่า “ว้าวุ่น” เอาเรื่องเพื่อนมาขาย เขียนเล่าวีรกรรมและกิจกรรมที่ทำร่วมกับเพื่อน ทั้งความหฤหรรษ์หฤโหดของการทำโปรเจ็คจบ นิสัยปากหมา-ชอบแซวของคนนั้นคนนี้ คือเรื่องเล่าอ่านสนุก (และอาจจะปนน้ำตาเมื่ออ่านจบ) เพราะคำว่า “เพื่อน” มีความหมายที่แน่นแฟ้น ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไป หยิบอ่านเมื่อไหร่ อารมณ์คิดถึงเพื่อนก็จะลอยตามลมมาด้วย