แด่ เลออง แวร์ธ
ผมคงต้องกล่าวคำขอโทษเด็กๆ ทุกคนในการอุทิศหนังสือเล่มนี้ให้ผู้ใหญ่คนหนึ่ง แต่ผมมีข้อแก้ตัวที่น่าฟัง คือ ผู้ใหญ่คนนี้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดที่ผมมีอยู่ในโลก ผมมีข้อแก้ตัวอีกข้อคือ ผู้ใหญ่คนนี้เข้าใจอะไรได้ทุกอย่าง แม้แต่หนังสือสำหรับเด็ก ผมทีข้อแก้ตัวข้อที่สามอีกด้วย คือ ผู้ใหญ่คนนี้อาศัยอยู่ในฝรั่งเศส ดินแดนที่เขาต้องพบกับความหิวโหยและเหน็บหนาว เขาจึงต้องการคำปลอบประโลม ถ้าข้อแก้ตัวทั้งหมดยังไม่เพียงพอ ผมก็ขออุทิศหนังสือเล่มนี้ให้เด็กที่ผู้ใหญ่คนนี้เคยเป็นผู้ใหญ่ทุกคนเคยเป็นเด็กมาก่อน (แต่ไม่กี่คนที่ย้อนคิดได้) ผมจึงขอเปลี่ยนคำอุทิศเป็นดังนี้
แด่ เลออง แวร์ธ ขณะเป็นเด็กชายน้อย