ROSE&TIGER / ปอ เปรมสำราญ / P.S. Publishing

แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่มันไม่เท่ากันจนเกินไป มันทำให้เราเสียใจมากกว่าสบายใจ

ปล่อยรักนั้นไป ปล่อยกันและกันไป
---------------------------------------------------

Rose & Tiger รวมสภาวะอารมณ์
เรื่องราวของจังหวะและระยะที่เหมาะสมของ 'การรัก' เป็นมุมมองสัมพันธ์ที่เติบโต
ผ่านความเจ็บปวด เต็มเปี่ยมไปด้วยความเข้าใจ ชัดเจน และเด็ดเดี่ยว
ยอมรับการเปลี่ยนผ่าน มีความสวยงาม หยิ่งผยองแบบดอกกุหลาบ นิ่งสงบ
และสันโดษแบบเสือ เล่าด้วยถ้อยคำน้อยแต่มาก สั้นกระชับ
หากซ่อนเร้นความรู้สึกลับๆ ไว้ในบทสนทนา ตามสไตล์ของปอ เปรมสำราญ

บางส่วนจากในเล่ม
จากรู้สึกไม่เคยดีพอควรคู่กับคุณ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าตัวเองดีเกินไป
แน่นอน คุณดีเสมอ คุณยังคงดีสำหรับคุณเสมอ
เกลียดชังนั้นไม่เหมือนกับการไม่แยแสใยดี
เวลาคุณเกลียด คุณต้องใช้พลังงานจับจ้องมากพอๆ กับการรัก
ฉันไม่นึกอยากให้คุณเจ็บปวดจากความเย็นชาของฉันให้สาสม
ไม่นึกอยากได้สิ่งใดหรือความรู้สึกอะไรจากคุณอีก
มากกว่าการหมดรัก ฉันไม่สนใจคุณอีกต่อไปแล้ว
---------------------------------------------------
บางครั้งความเข้มแข็งก็คือการยอมรับความจริงให้ได้ มีใครคนหนึ่งเคยบอก
คนรักที่ขี้อิจฉาและอยากเอาชนะ วันหนึ่งจะสลัดคำว่ารักทิ้ง
เหลือแค่คนที่ขี้อิจฉาและอยากเอาชนะ
---------------------------------------------------

เราเลิกกันเพราะอะไรนะ
น่าจะเพราะหมดรักเป็นส่วนใหญ่
ส่วนที่เหลือคือเราต่างคิดว่าเราคงและควรจะได้เจอคนที่ดีกว่านี้ ชีวิตยังอีกไกล
แต่เราไม่เคยเลิกห่วงใยกันเลย ในฐานะอะไรก็ไม่รู้ ระหว่างเพื่อนกับคนรัก
เรายังคงเดินเล่นอยู่ในที่แห่งนั้น สบตาคิดจะจับมือแต่ไม่จับ คงดีที่ได้กอด แต่ไม่ดีกว่า
เดินวนเวียนกันอยู่แบบนั้น
ไม้เลื้อยนั้นไม่เคยถูกตัดทิ้ง ถึงไม่รดน้ำพรวนดิน แต่มันก็ไม่ตาย
---------------------------------------------------
ข้อดีของการเป็นผู้ใหญ่ขึ้นคือมองภาพกว้างขึ้น มีธุระปะปัง
ไม่สามารถจมจ่อมกับความรู้สึกว่ากูห่วยหรือไร้ค่าเป็นหยากไย่ได้นานนัก
---------------------------------------------------
การสามารถทำผมทรงอะไรก็ได้ การได้รู้ว่าเรามีอิสระในเนื้อตัวของตัวเอง
สิ่งนั้นแหละที่จะทำให้โตเป็นผู้ใหญ่
ไม่ใช่แค่ทำตาม แต่ได้คิด สร้างสรรค์และเลือกให้ตัวเอง
---------------------------------------------------
ความรู้สึกผิดมันเหมือนสนิมนะ มันกัดกินทีละเล็กทีละน้อยจากข้างใน
เปลี่ยนแปลงจากผิวเรียบเป็นผิวขรุขระ
ฉันคิดว่ารสชาติความรู้สึกผิดก็คงเหมือนรสของเหล็กด้วย
---------------------------------------------------
เวลาเห็นผู้ชายถือกระเป๋าให้แฟน ภาพการกราบแทบอก แทบตักในงานแต่ง
พานใส่เงินเป็นปึก ทองและเครื่องเพชร หรือแม้แต่การใส่เสื้อคู่
ฉันคิดภาพตัวเองแบบนั้นไม่ออก
ไม่ผิดหรอกที่อยากได้แม่บ้านหรือผู้หญิงที่ submissive ทุกคนมีแฟนตาซี
ไม่ใช่เรื่องที่ต้องถามว่าทำไมฉันไม่เป็นแบบนั้น ไม่ได้ถูกเลี้ยงให้เป็นแบบนั้น
ไม่ได้อยากเป็นแบบนั้น และสุดท้าย ฉันก็แค่ไม่ได้เป็นแบบนั้น
---------------------------------------------------
บางทีการที่เขาบอกว่า “ไม่ว่าง”
อาจจะเป็นการแสดงความรักและถนอมน้ำใจอย่างที่สุดก็ได้ อาจไม่ใช่การโกหก

หรืออย่างน้อย มันก็เป็นโกหกสีขาว ดีกว่า “อยากอยู่คนเดียว” หรือ “ไม่อยากเจอ”
สำหรับจิตใจอันเปราะบางราวกระดาษทิชชู่ยับๆ ของฉันในตอนนั้น
---------------------------------------------------
เราเคยมีความสุขด้วยกัน
แต่สิ่งที่แปลก ชวนปวดใจนิดๆ แต่ก็ทำให้ยิ้มได้ในเวลาเดียวกัน
คือเรามีความสุขเมื่อไม่มีกัน และอาจจะมากกว่าตอนอยู่ด้วยกันเสียอีก
---------------------------------------------------

ROSE&TIGER
• ผู้เขียน: ปอ เปรมสำราญ
• จำนวน: 128 หน้า ขนาด 11.5 x16.5 cm
• ราคา: 185 บาท
• พิมพ์ครั้งที่ 1 — กุมภาพันธ์ 2565
• ISBN: 9786168166406
---------------

เกี่ยวกับผู้เขียน
ปอ เปรมสำราญ เป็นนามปากกาของ นัทธมน เปรมสำราญ
หญิงสาวซึ่งเกิดในวันศุกร์ของเดือนตุลาคม ปี 1993
ปัจจุบันเป็นนิสิตชั้นปีสุดท้ายที่คณะอักษรศาสตร์ วิชาเอกศิลปการละคร
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ก่อนหน้านั้นเป็นเด็กหญิงที่อ่านทุกอย่าง
เริ่มตั้งแต่นิยายรักที่ป้าสะสมไว้เต็มตู้หนังสือ นิตยสารผู้หญิงของแม่
และหนังสือมากมายที่มีอยู่ในห้องสมุดของโรงเรียน
โลกการอ่านเปลี่ยนไปเมื่อเข้ามหาวิทยาลัยแล้วได้รู้จักนักเขียนอย่างฟรานซ์ คาฟก้า
ซามูเอล เบคเกตต์ และปราบดา หยุ่น
เริ่มเขียนบทสนทนาและเรื่องสั้นที่เป็นเรื่องเป็นราวลงในเฟสบุ๊คก็ตอนที่เรียนอยู่ชั้นปีส
องและคิดว่าคงเขียนไปเรื่อยๆ ตราบเท่าที่ยังรู้สึกว่าอยากเขียนอยู่
ความมุ่งมั่นตั้งใจในตอนนี้คือการเขียนคิ้วให้ได้เท่ากันในทุกๆ เช้า
และหาเลี้ยงตัวเองได้ด้วยการทำสิ่งที่ชอบ