Nowhere กลับไปจากมา / ลัดดา สงกระสินธ์ / P.S.
คุณสมบัติสินค้า:
SKU : 9786168166512
ต้นไม้ที่ฉันปลูกไม่ต้องงามก็ได้ ขอแค่งอกเท่านั้น งอกสิ งอก ขอแค่การกระทำของฉันมีความหมายติดตามมา ไม่ทำให้ฉันต้องเคว้งคว้างนักหนาอย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้
หมวดหมู่ : หนังสือ , รวมเรื่องสั้น ,
แบรนด์ : P.S. Publishing
Share
งอกสิ งอก ขอแค่การกระทำของฉันมีความหมายติดตามมา
ไม่ทำให้ฉันต้องเคว้งคว้างนักหนาอย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้
----------------------------
รวมเรื่องสั้นแด่ความเป็นตัวเองและจงเป็นตัวเอง
ในโลกที่เด็กทุกคนเด็กพอจะไร้เดียงสา โตพอจะเป็นอิสระ ผืนผ้าใบให้จับพู่กันระบายสีอาจอยู่ในป่าลึก ฤดูกาลให้เฝ้ามองการผลัดใบอาจอยู่ในห้องที่ไม่ได้เป็นคนเลือกอาศัย จักรวาลซึ่งกว้างใหญ่พอให้โบยบินอาจอยู่ในบ้านที่ปั้นด้วยดินน้ำมัน กรงขังที่ทำให้ตระหนักว่าตัวเล็กจ้อยอาจอยู่บนดาดฟ้า ทำเลเหมาะสมให้ปลูกบ้านอาจอยู่บนดาวห่างไกล ที่ให้กลับไป อาจเป็นที่เดียวกับที่จากมา
บางส่วนจากในเล่ม
ช่วงเวลาแห่งความสุขแสนสั้น ไม่คงทน ฉันผิดเอง ไม่น่ามีความสุขมากเกินไปเลย ไม่น่าหัวเราะเสียงดังมากเกินไปเลย ฉันโง่นักที่หัวเราะเหมือนกับว่าพรุ่งนี้จะไม่มีวันมาถึง จึงรีบจ้วงใช้ความสุขให้หมดลงอย่างรีบด่วน แล้วมันก็หมดลงอย่างรีบด่วนจริงๆ
—
ผมชอบปะทะกับสายลม อากาศไม่เคยเกรี้ยวกราดอะไรผม ลมเรื่อยรินของกลางคืนมีแต่จะช่วยปลอบโยน การเริงระบำของชีวิต ผมเกิดมาก็เพื่อจะมีความสุขมิใช่หรือ
—
ผมเกลียดคำชมหรือคำปลอบใจ มันก็แค่การแสดงความเหนือกว่าจากคนที่มีความหวังดีมากล้นไว้แจกจ่ายให้ใครต่อใคร ผมเกลียดการประคับประคอง เกลียดการเดินเข้ามาใกล้ๆ แล้วก้มลงมาเพื่อจะมองเห็นผม ทำราวกับว่าเราไม่ได้ยืนอยู่บนระนาบเดียวกัน
—
ในทุกๆ ข้อความ “เพื่อที่จะเจ็บปวดน้อยลง” ล้วนแต่มีคำว่า “เจ็บปวด”
—
ฉันจะถามกลางคืนว่าบ้านคืออะไร ที่แห่งหนึ่งซึ่งจะปกป้องเราจากเสียงตะโกนจนต้องดึงผ้ามากัดจนหัวใจเจ็บระบมใช่หรือไม่ มุมเล็กๆ ที่จะปกปักรักษาเราให้รอดพ้นจากการเปรียบเทียบกับคนอื่นตลอดเวลาใช่หรือไม่ ที่ที่จะไม่ผลักไสผู้อยู่ไปเป็นคนเลวร้ายหรือคนไม่มีหัวจิตหัวใจอยู่ข้างถนนใช่หรือไม่
—
วัยเด็กไม่เคยสวยงาม เรื่องที่ว่าเรามีวัยเด็กที่ดีเป็นเพียงแค่ความคาดหวังหรือข่าวลือเท่านั้น เราจะเอาอะไรมามีความสุขได้ ในเมื่อถูกกดทับและถูกบงการจากอำนาจที่เหนือกว่าแทบทุกทิศทางอยู่เสมอ และเราก็ยังไม่รู้วิธีการใช้อำนาจภายในเพื่อรับมือหรือต่อสู้กับมัน
—
โรงเรียนช่างเหมือนกับสวนสัตว์ที่ไม่มีอะไรใหม่นอกจากลูกสัตว์เกิดใหม่ นานๆ จะมีห้องใหม่หรือต้นไม้ต้นใหม่บ้าง แต่เพียงไม่นานมันก็สูญความหมาย ถูกยัดไว้ในกรงแบบเดิม ตกอยู่ในระบบคัดกรองคุณค่าแบบเดิม เพราะไม่มีศักยภาพที่จะคิดเอง
—
ฉันลดความร่าเริงของตัวเองลงเรื่อยๆ ทุกวัน นับจากนาทีแรกที่หอบมันมาถึง ความร่าเริงซึ่งเคยพวยพุ่งเหมือนน้ำเดือด ตอนนี้ฉันเหมือนน้ำที่เคยเดือดเท่านั้น แช่นิ่งอยู่ในแก้วใส มองความเป็นไปของสิ่งต่างๆ โดยไม่อาจยับยั้งสิ่งที่ไม่สมควรจะเกิดขึ้นมาได้เลยแม้เพียงสิ่งเดียว
—
ฉันปลูกต้นไม้เพราะต้องการสัมผัสผืนดิน ฉันล่องลอยมานานเกินไปจนแทบจะไม่มีส่วนใดยึดเกาะกับโลกใบนี้อีกแล้ว
—
ต้นไม้ที่ฉันปลูกไม่ต้องงามก็ได้ ขอแค่งอกเท่านั้น งอกสิ งอก ขอแค่การกระทำของฉันมีความหมายติดตามมา ไม่ทำให้ฉันต้องเคว้งคว้างนักหนาอย่างที่เป็นอยู่ในตอนนี้
—
สิ่งที่ฉันเห็นตัวเองคือความในใจที่รุมเร้า ร่างกายว่างเปล่าเหมือนกับหุ่นโชว์ตัวหนึ่งล้มคว่ำอยู่ในกองขยะเก่าร้าง
มีชีวิต แต่ไม่เคยรู้ว่าชีวิตคืออะไร ไม่รู้เลยว่าชีวิตควรจะเป็นเช่นไร
—
ออกตามหาวิญญาณของตัวเอง
ว่ามันตกหล่นอยู่หนแห่งใด
เดินทางไกลออกจากบ้าน
โดยมีเพียงหนึ่งร่างกาย
—
ฉันเกลียดทุกสิ่งได้ง่ายเท่ากับที่ฉันรักได้ง่าย
–-
วันเวลาเหมือนขนมชิ้นหนึ่ง ทุกๆ วันเราแต่ละคนกัดกินแต่ละด้านของมันไม่เท่ากัน เหมือนฉันได้กินแต่ด้านที่มีรสขม อ่อนล้ากับรสของกาแฟที่ทำให้ตาค้าง
-----------------------------------
Nowhere กลับไปจากมา
ผู้เขียน: ลัดดา สงกระสินธ์
จำนวน: 160 หน้า ขนาด 12x16.5 cm
ราคา: 220 บาท
พิมพ์ครั้งที่ 1 – ธันวาคม 2565
ISBN: 9786168166512
