LUCIDA / ชล เจนประภาพันธ์ / สำนักพิมพ์ P.S.
คุณสมบัติสินค้า:
SKU : 9786169250906
เรื่องราวอันเกี่ยวเนื่องกับ คน สัตว์ สิ่งของและเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้นใน ‘ฝัน’ ของผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเริ่มจดจำความฝันของตัวเองเป็นลายลักษณ์อักษร หลังการสะดุ้งตื่นกลางดึก หรือรู้สึกตัวในช่วงใกล้สว่าง ด้วยสำนวนที่เรียบง่ายของคนตื่นไม่เต็มตา ไม่ปรุงรสหรือเสริมแต่งจนบดบังหรือบิดเบือนสภาพแวดล้อมและเรื่องราวที่แท้จริงของความฝัน เพื่อบันทึกและจองจำไม่ให้สาบสูญ มากกว่านั้นคือต้องการเก็บ ‘สะสมความฝัน’ ในฐานะเหตุการณ์ประหลาดอันเบาหวิวที่พร้อมจะเลือนหายไปในอากาศ
หมวดหมู่ : หนังสือ , รวมเรื่องสั้น ,
Share
ลูกจระเข้ที่ถูกจอบฟันขาดเป็นสองท่อน ไม่อาจนำไปแปรรูปเป็นกระเป๋าหนังราคาแพง เพราะเป็นการฆ่าที่ผิดวิธี / จอลลี่แบร์เยลลี่หมีสีม่วงที่มีขาข้างขวาสั้นกุดกว่าขาข้างซ้าย / ผีผู้หญิงบนรถเข็นคนป่วย / การจับสลากของขวัญปีใหม่ ที่กลายเป็นคำสาปแช่ง / การดวลปืนนานนับชั่วโมงที่ไม่มีใครตายสักที / กิจกรรมเปลี่ยนผ้าอ้อมให้เด็กน้อยที่อึตลอดเวลา / การเผ่นหนีแฟนเก่าซ้ำซ้อนแปลกประหลาด / ผลึกน้ำตาลเก่าแก่หลายร้อยปีที่ไม่เคยละลาย ฯลฯ
และอีกหลากหลายเรื่องราวอันเกี่ยวเนื่องกับ คน สัตว์ สิ่งของและเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้นใน ‘ฝัน’ ของผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเริ่มจดจำความฝันของตัวเองเป็นลายลักษณ์อักษร หลังการสะดุ้งตื่นกลางดึก หรือรู้สึกตัวในช่วงใกล้สว่าง ด้วยสำนวนที่เรียบง่ายของคนตื่นไม่เต็มตา ไม่ปรุงรสหรือเสริมแต่งจนบดบังหรือบิดเบือนสภาพแวดล้อมและเรื่องราวที่แท้จริงของความฝัน เพื่อบันทึกและจองจำไม่ให้สาบสูญ มากกว่านั้นคือต้องการเก็บ ‘สะสมความฝัน’ ในฐานะเหตุการณ์ประหลาดอันเบาหวิวที่พร้อมจะเลือนหายไปในอากาศ
ป.ล. หนังสือเล่มเล็กๆ เล่มนี้ไม่ใช่งานวรรณกรรม ไม่มีภาษาสละสลวย ไม่มีพล็อต ไม่มีฉากหวือหวา ไม่มีปมขัดแย้ง หรือจุดไคลแม็กซ์ ไม่มีความดีงามตามขนบวรรณกรรมชั้นดี ดังนั้นคำถามที่ว่าหนังสือเล่มนี้มีอะไรบ้าง? คงขึ้นอยู่กับผู้อ่านแต่ละคนที่จะค้นหาจนเจอ หรือกระทั่ง ไม่เจออะไรเลย
---
ชลเป็นเด็กหนุ่ม เงียบขรึม ผมยาวถึงเข่าถูกมัดรวบ ความจริงในผมที่มัดรวบยาวนั้น คือกระดูกสันหลังชิ้นเล็กยาวอีกส่วน ที่แยกออกมาจากส่วนที่เชื่อมกับศีรษะ ตอนที่ชลขอตัวเข้าห้องน้ำ ท่านศาสตราจารย์ S กระซิบบอกผมเกี่ยวกับหุ่นยนต์ตัวนี้ว่า กระดูกสันหลังของเขาจะลดสั้นลงเมื่อเขาเขียนหนังสือหรือเขียนบทความ เขาพูดน้อย แต่สายตาของเขาเก็บรายละเอียดทุกอย่าง และตั้งคำถาม ผมเผลอนึกไปว่า... ‘เขาอาจเป็นหุ่นยนต์สายลับ’
—โลเล – ทวีศักดิ์ ศรีทองดี เขียนถึงผู้เขียน LUCIDA
หากจะมองเผินๆ ก็ดูจะเล่าอย่างเรียบๆ ไม่มีสำนวนฟู่ฟ่า ไม่พรรณนาอย่างละเอียดละออ ทั้งยังมีคำซ้ำและวกวนอยู่บ้าง แต่ยิ่งได้ค่อยๆ คลี่อ่านผ่านไปทีละหน้า เราทั้งยิ้มมุมปาก เผลอกรอกตาไปมา บางครั้งถึงกับต้องปิดมันไว้แล้วเดินหนี หรือพอจบสายตาไปที่บรรทัดสุดท้ายก็ต้องนิ่งอึ้งอยู่นาน เรื่องที่อ่านย้ำชัดตรงไปตรงมาแต่ก็พร่าเลือนกับความจริงที่เป็นอยู่ การก้าวล้ำก้าวล่วงสู่กันและกันนี้สลับกับความรู้สึกมากมายนับไม่ถ้วน ดำเนินไปเรื่อยเปื่อย ปะเดปะดัง และกระจัดกระจาย สิ่งเหล่านี้คือความพิเศษที่อยากให้ผู้อ่านได้สัมผัส และเราตัดสินใจที่จะไม่เข้าไปรบกวนสำนวนและท่าทีแปลกแปร่งในหนังสือเล่มนี้
—ส่วนหนึ่งจากคำนำสำนักพิมพ์
