งานเขียนของมูราคามิที่เป็นที่จดจำของนักอ่านเล่มนึงเลย
เรื่องเล่าถึงชายธรรมดาผู้ดูคล้ายประสบความสำเร็จและมีชีวิตปกติสุขดี มีบาร์แจ๊สของตัวเอง มีครอบครัวน่ารัก แต่บางสิ่งยังหายไป เค้ายังคงรอคอยหญิงสาวในวัยเด็ก
แล้ววันหนึ่ง ในคืนฝนตก เธอก็กลับมา...
บรรยายตัวละครอย่างละเอียดอ่อน ซับซ้อน
บาดแผล ความขาดพร่อง คลุมเครือ
เราจะสรุปมันแบบไหน
เราว่าคราวก่อนที่แนะนำเล่มนี้ เราเลือกประโยคนี้มานำเสนอ เหมือนกับที่คั่นประจำเล่มของสนพ.รอบนี้เลยค่ะ
“ผมเห็นแก่ตัวมากเกินกว่าจะร้องไห้เพื่อคนอื่น
และชราเกินกว่าจะร่ำไห้เพื่อตัวเอง”
-----
การเขียนเรื่องเล่าออกมาก็เหมือนการดำเนินความฝันในตอนที่ตื่นอยู่ ไม่ได้เป็นการได้แรงบันดาลใจจากความฝันของตัวเอง แต่เป็นการจัดการปรับแต่งจิตไร้สำนึกโดยมีสติรู้ตัว และสร้างความฝันของตัวเองขึ้นมา
-- ฮารูกิ มูราคามิ--
งานลึกซึ้งว่าด้วยความบอบบางของมนุษย์ ความหมกมุ่น และพลังแห่งความหวนไห้ในเชิงสังวาส
-- นิวยอร์ก ไทม์ส --
ฮารูกิ มูราคามิ หยิบเรื่องรักเก่าแก่มาสำรวจใหม่อย่างถี่ถ้วน ชายหนุ่มพบหญิงสาว เขาสูญเสียเธอไป แล้วก็พบเธออีกครั้ง ทว่าด้วยภาวะแวดล้อมที่ต่างออกไป
-- อเมซอน ดอท คอม --
หนังสือเล่มนี้แตกต่างจากสิ่งที่ผู้อ่านคาดหวังจากมูราคามิ เหนือจริงและซับซ้อนน้อยกว่า ใคร่ครวญไตร่ตรองมากกว่า ตลกน้อยกว่า และใกล้กับชีวิตของเราๆ มากกว่า
-- เวิร์ล ลิเทอเรเจอร์ ทูเดย์ --
-----
South of the border, west of the sun
การปรากฏตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก
Haruki Murakami เขียน