เรื่องย่อ:
“ฉันเคยชินกับการคิดว่าชีวิตที่มีข้าวของกองรวมกันเยอะ ๆ คือชีวิตที่ปลอดภัย แต่สุดท้ายก็มีจินตนาการสวยหรูว่าอยากหันกลับไปสู่ชีวิตที่รู้จักการละทิ้งทีละนิด แม้โลกใบนี้จะกระตุ้นให้เราอยากอาศัยอยู่ในบ้านหลังกว้างขวางและใช้ชีวิตที่เก็บสะสมทรัพย์สินไว้มากมาย แต่เมื่อฉันลองกางแขนเพื่อกะดูว่าบ้านอันอบอุ่นเหมือนกระติกเก็บความร้อนของตัวเองจะมีขนาดเท่าไหน จึงพบว่าแค่พื้นที่เล็ก ๆ พอให้นั่งคิดและพักผ่อนหย่อนใจได้ก็อาจเพียงพอแล้ว”
---
หลังจากได้เห็นฝีไม้ลายมือในการวาดภาพประกอบสีสันสดใสและมีเอกลักษณ์ชัดเจนของ แอ-ซยุง ในเล่ม ที่จริงแล้วฉันเป็นคนเก็บตัวนะ กันมาแล้ว แมวและฉันในวันธรรมดา รวมความเรียงประกอบภาพ 186 ภาพเล่มแรกที่แอ-ชยุงทุ่มเททั้งเขียนและวาด ถ่ายถอดประสบการณ์ชีวิตและการทำงานศิลปะ เผยเบื้องหลังและแง่คิดชีวิตในฐานะคนทำงานสร้างสรรค์ที่พยายามออกแบบชีวิตที่พอดีกับตัวเองและมีความสุขกับสิ่งเล็ก ๆ รอบตัว
ในฐานะฟรีแลนซ์ที่ใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียวย่อมมีช่วงเวลาที่รู้สึกโดดเดี่ยวเป็นบางครั้ง แต่เมื่อเธอรับมิวมิว แมวสีขาวปลอดมาเลี้ยง โลกที่เคยเงียบเหงาก็เปลี่ยนแปลงไป การมีสัตว์เลี้ยงตัวหนึ่งไม่ใช่แค่การเลี้ยงดูให้อาหาร แต่เป็นการแชร์พื้นที่ส่วนตัวที่เราหวงแหนให้ใครอีกคนด้วย แมวมีชีวิตในแบบของมันเอง การอยู่อาศัยกับแมวก็เหมือนกับการเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับคนอื่นที่ต่างจากเรามาก การปรับตัวเพื่ออยู่ร่วมกันจึงเกิดขึ้นโดยปริยาย
การได้เฝ้ามองแมวเติบโตขึ้นในแต่ละวัน แบ่งปันพื้นที่ที่สบายใจร่วมกัน แค่ได้ลูบขนนุ่มนิ่มอุ่นฟูยามไม่สบายใจ มีแมวคลอเคลียอยู่ข้าง ๆ ยามหลับใหล ละอองความกังวลที่เหมือนฝุ่นฟุ้งกระจายก็พลอยปลิวหายไป โลกที่เคยเงียบเหงากลับบรรเทาลง ราวกับว่าไม่ใช่แค่คนที่เลี้ยงดูแมว แมวเองก็คอยดูแลคนไปด้วย และการเลี้ยงดูแมวตัวนี้เองที่ทำให้เธอได้สัมผัสรูปร่างของความรัก และรู้สึกตัวเป็นครั้งแรกว่าการรักตัวเองนั้นเป็นแบบไหน
บ้านต้องมีขนาดกว้างขวางใหญ่โตหรือไม่ บางครั้งอาจไม่สำคัญเท่ากับว่าภายในบ้านนั้นประกอบขึ้นจากสิ่งใดและบรรจุอะไรไว้บ้าง ต้องละทิ้งหรือเก็บเกี่ยวสิ่งใดกลับมา มีความรักมากพอให้เป็นที่ชาร์จพลังไหม ปลอดภัยพอให้ทิ้งตัวลงนอนอย่างไร้ความกังวลหรือเปล่า บางทีสิ่งเหล่านี้เราอาจต้องกำหนดและออกแบบรูปแบบของมันที่ในแบบที่พอดีกับตัวเอง ภายในบ้านของเราเอง
สุดท้ายแล้วลองกางแขนโอบกอดตัวเองหรือคนที่คุณรักดู ก็อาจจะพบว่าที่พักใจแสนอบอุ่นคือพื้นที่เท่านี้เอง
แอ-ซยุง
ฉันกำลังเก็บรวบรวมเศษเสี้ยวที่เปล่งประกายแสงในแต่ละวันอยู่ค่ะ หัวใจของฉันหวั่นไหวไปตามฤดูกาลและสภาพอากาศ ผลงานที่ฉันวาดและเขียน อาทิเช่น ที่จริงแล้ว ฉันเป็นคนเก็บตัวนะ (วาดภาพประกอบ), Stereo, A Sentence Collector (문장수집가, 스테레오), Pepe’s Nice Picture (페페의 멋진 그림), Short Cut, One Day's Dust (어느 날의 먼지), Read and Rhythm (리드 앤 리듬)
มิวมิว
อายุ 4 ปี ชอบฟังเพลงบรรเลงเปียโนและพักผ่อนอย่างเป็นสุขไปพร้อมกัน เป็นแมวนักชิมที่แยกรสชาติที่ตัวเองชอบได้อย่างชัดเจน ถึงจะขี้กลัวแต่ก็อยากรู้อยากเห็น ใช้ชีวิตส่วนใหญ่ไปกับการนอนเฉย ๆ แต่ก็ชอบลุกมาเล่นไล่ล่าอย่างร่าเริงในตอนเช้ามืด งานอดิเรกคือ การมองออกไปนอกหน้าต่าง สิ่งที่ชื่นชอบ ได้แก่ การนอนเล่น เล่นเชือก เข้าไปในตู้เสื้อผ้า ถ้ามีพัสดุมาส่งก็ช่วยเปิด (ช่วยแกะ) พัสดุกับฉัน สิ่งที่ชอบที่สุดคือการได้กินของอร่อย เรื่องที่เราสนใจเป็นพิเศษในช่วงนี้คือ การมีสุขภาพแข็งแรงและอยู่ด้วยกันไปนาน ๆ