เพราะความเจ็บปวดมีหลากหลายแบบ
การปลอบโยนสำหรับเราจึงควรหลากหลายเช่นกัน
บางทีเราต้องปลอบตัวเอง บางทีจำเป็นต้องได้รับคำปลอบโยนจากผู้อื่น
คงดีหากเรามีมิตรสหายให้ระบายสิ่งที่อยู่ในใจลึกๆ เมื่อมีความทุกข์
เพราะถึงแม้อีกฝ่ายไม่อาจเข้าใจเราได้ถ่องแท้
แต่แค่ได้ระบายออกก็เท่ากับปลอบประโลมใจแล้ว
ขณะเดียวกันเราาเองก็ได้รับการปลอบโยนจากการปลอบโยนหัวใจผู้อื่นได้เช่นกัน
เพราะสุดท้ายคำว่าปลอบโยนใจก็คือการแบ่งเบาจิตใจต่อกันและกัน
---------------------------------
นานแค่ไหนแล้วนะ ที่ไม่ได้คุยกับตัวเองอย่างเปิดใจ
ผู้เขียน ชอนซึงฮวัน
ผู้แปล ตรองสิริ ทองคำใส
ออกแบบปก Kamonnath.P
สำนักพิมพ์ springbooks
จำนวนหน้า 236 หน้า
พิมพ์ครั้งที่ 1 มีนาคม 2565
ISBN 9786161847593